Record: 91 km/uur!
Door: Corine
Blijf op de hoogte en volg Corine
02 Februari 2008 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Ons record keihard een berg afrijden stond tot nu toe op 69 km/uur. Maar toen we op het noordereiland zo hard naar beneden scheurden dat Maurice zijn camelback wegvloog, wisten we zeker: een nieuw record. Gisteren pas zagen we op de logger met welke snelheid: 91 km per uur, aaaaaargh!!!!!! (de camelback is nooit meer teruggevonden)
Mijn snelheid was iets lager, omdat Maurice meer gewicht heeft en tja, omdat hij nou eenmaal een ongeleid projectiel is ('ik rem niet want dat is gevaarlijk', aldus Maurice). Maar ik zal toch zeker wel 70 km/uur gereden hebben.
Terug naar het zuidereiland, alwaar we bovendien een record traject hebben gefietst van dik 75 kilometer op 1 dag(Ward-Kaikoura). De dag dat we naar Ward fietsten, kwamen we twee gekke Zwitsers tegen, die elkaar dramatisch gedichten voordroegen over het voorbijtrekkende landschap. Alsof we in een Franse cult-film beland waren. Daar kon Gerard Depardieu nog een puntje aan zuigen.
De nacht op fietserscamping 'Peddlars Rest' was fantastisch. Het bleek een huisje te zijn op een schapenboerderij. Het was ooit gebouwd om een paar dagen per jaar schapenscheerders in te huisvesten. Wij en de Zwitsers bleken de enigen te zijn. We wilden er allemaal wel wonen, zo'n mooi huisje en uit elk raam zag je schaapjes (en ook een egel).
In het gastenboek stond een bizar plaatje van een Amerikaans koppel met een mountainbike-ligfiets-tandem. Zij zat voorop op het ligfietsdeel, hij achterop op het mountainbike-deel. Volgens de eigenaar van het huisje was de Amerikaanse een keer bij een botsing haar tanden verloren.
In Kaikoura heb ik op een boot 1 slapende walvis gezien en een wegduikende walvis. Het belangrijkste op deze tour was dat je een foto/filmpje van de staart van de wegduikende vis had (ze riepen speciaal om wanneer dat ging gebeuren). Ik heb dat filmpje later per ongeluk gewist. Ach, op www.youtube.com staat ongetwijfeld honderden van die filmpjes. Je zag voornamelijk het bovenste stukje van de rug van de walvis, die net zo goed uit de Walt Disney Studio's had kunnen komen. Verder zag ik 2 albatrossen en een groep Dusky Dolphins. Maurice zag niks wegens zeeziek.
Daarna surfles! Eng, maar een stuk opwindender dan slapende walvissen. Het lukte ons allebei om op de plank te staan. Na afloop bloeddoorlopen ogen van zout en zonnebrand.
Mijn snelheid was iets lager, omdat Maurice meer gewicht heeft en tja, omdat hij nou eenmaal een ongeleid projectiel is ('ik rem niet want dat is gevaarlijk', aldus Maurice). Maar ik zal toch zeker wel 70 km/uur gereden hebben.
Terug naar het zuidereiland, alwaar we bovendien een record traject hebben gefietst van dik 75 kilometer op 1 dag(Ward-Kaikoura). De dag dat we naar Ward fietsten, kwamen we twee gekke Zwitsers tegen, die elkaar dramatisch gedichten voordroegen over het voorbijtrekkende landschap. Alsof we in een Franse cult-film beland waren. Daar kon Gerard Depardieu nog een puntje aan zuigen.
De nacht op fietserscamping 'Peddlars Rest' was fantastisch. Het bleek een huisje te zijn op een schapenboerderij. Het was ooit gebouwd om een paar dagen per jaar schapenscheerders in te huisvesten. Wij en de Zwitsers bleken de enigen te zijn. We wilden er allemaal wel wonen, zo'n mooi huisje en uit elk raam zag je schaapjes (en ook een egel).
In het gastenboek stond een bizar plaatje van een Amerikaans koppel met een mountainbike-ligfiets-tandem. Zij zat voorop op het ligfietsdeel, hij achterop op het mountainbike-deel. Volgens de eigenaar van het huisje was de Amerikaanse een keer bij een botsing haar tanden verloren.
In Kaikoura heb ik op een boot 1 slapende walvis gezien en een wegduikende walvis. Het belangrijkste op deze tour was dat je een foto/filmpje van de staart van de wegduikende vis had (ze riepen speciaal om wanneer dat ging gebeuren). Ik heb dat filmpje later per ongeluk gewist. Ach, op www.youtube.com staat ongetwijfeld honderden van die filmpjes. Je zag voornamelijk het bovenste stukje van de rug van de walvis, die net zo goed uit de Walt Disney Studio's had kunnen komen. Verder zag ik 2 albatrossen en een groep Dusky Dolphins. Maurice zag niks wegens zeeziek.
Daarna surfles! Eng, maar een stuk opwindender dan slapende walvissen. Het lukte ons allebei om op de plank te staan. Na afloop bloeddoorlopen ogen van zout en zonnebrand.
-
03 Februari 2008 - 14:11
Like:
Hmmmmm ik ben nu eigenlijk wel blij dat je zo'n stomme fietshelm ophebt
maar die blijdschap wordt overgeschreeuwd door onvervalste blinde jaloezie. Bah. De zon schijnt vandaag maar Overvecht blijft zo ontstellend lelijk (zeker vgl met NZ) e ik ben bezig met mijn artikel. Niks lekker stukjes schrijven. Waar is Corine? Waar is haar tuin? Hoe kan ik zo schrijven??? Misschien moet ik maar eens bij de buum aanbellen...
Verder alles goed al gebeurt er natuurlijk niks. Behalve natuurlijk dat arme Julia's vader is overleden. En Maaike heeft een mooi en lief klein meisje gebaard (heb ik eergisteren gezien, heeeeeel erg schattig, niet zo'n plofkop als de meeste kinderen tegenwoordig en met hele lange vingers (Maaike heeft de pianojuf al besteld)). Lars had een vlam maar die is alweer gedoofd. Rikkert had vorige week teveel gedronken in cafe averechts en wat kan die jongen kotsen. Ik tik en duik en vinzwem en aai Moncho. Dat was het wel weer voor deze maand.
-
19 Februari 2008 - 14:27
Rhijja:
Heeeey, leuk regenboogshirtje! Gescoord bij de T-shirt man? -
23 Februari 2008 - 02:01
Corine:
Nee, maar wel (ook) uit Berlijn ;) -
23 Februari 2008 - 10:42
Team Ligfiets:
Wij hebben 92 km/u
Succes Maurice ;) -
24 Februari 2008 - 23:46
Corine:
Vet!!!!!! Maar dit wordt een ligfiets-snelheids-competie natuurlijk. We'll be back ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
