Beam me up

Op fietsvakantie gaan in Spanje. Daarbij stelde ik me zo voor dat we bijna dagelijks over heuvels zouden ploeteren op onze ligfietsen. Om 's avonds een potje te koken op een gasje. En om uiteindelijk in een diepe slaap te vallen op onze luchtbedjes in een tent ergens op een Spaanse camping ver van de bewoonde wereld. Dit alles zou ingeleid worden door een helse tocht vanaf vliegveld Malaga, omdat je de eerste 5 km alleen fietsend over de snelweg de luchthaven kunt verlaten (de fiets mag niet in de trein...).

In werkelijkheid hebben we net de 4e nacht hotel achter de rug. En gister hebben we voor het eerst een lachwekkende 40 km gefietst (waarna we moe waren).

Het hotel op Schiphol moet ik toch even noemen: hotel CitizenM. De kamers zijn piepklein, maar volgepropt met luxe en technische snufjes. In gedachten hoor je Beam me up Scotty als je op de wc zit omdat je in een glazen buis zit, middenin de kamer. Het filmpje dat we gemaakt hebben is helaas door deze website ingekort.

In Malaga konden we de helse tocht over de snelweg per taxi afleggen, zonder fietsen. Die werden namelijk gratis nabezorgd, omdat de fiets van Maurice een paar vluchten te laat was (en mijn trappers zaten in zijn doos). We moesten nu naar een hotel ipv een camping. Eentje met een grote lobby op de begane grond voor onze 'pakketjes'.

Malaga bleek te voldoen aan alle fijne clichés: zonnig (25 graden), lekkere tapas en wijn en luidruchtige maar aardige Spanjaarden. En het strand staat inderdaad vol met van die rieten parasols zoals in folders van het reisbureau. Veel Malaga-inwoners zullen nu wel een stijve nek hebben omdat ze 2 ligfietsen over het strand zagen rijden. Toch waren er nog een paar andere ligfietsen in Malaga, de fietstaxi's. De Britse Bill en de Argentijnse Andes rijden toeristen (of bv. ouders die een half uurtje van hun kind afwillen) voor een paar euro rond in een ligfietsversie van de riksja. We kwamen ze overal tegen en ze gaven ons dan handige Malaga-tips zoals waar-kun-je-nog-wel-eten-tijdens-de-siesta.

Gisteren dan echt de stad uitgefietst, doof wordend van het voorbijrazende verkeer. We stopten in het dorpje Pizarra, waar een groot bord ons verwelkomde met de tekst 'school voor automonteurs'. Het dorp lijkt dan ook alleen te bestaan uit jongeren die met 5 km per uur door de straten rijden om elkaar te bekijken. Vandaag begint de fietstocht echt, want we fietsen nu de natuur in en naar de eerste camping toe.

p.s. Geen spierpijn, wel verbrand (plus nog wat brandvlekken van de 3 bussen vlooienspray waarmee ik mijn vloer thuis behandeld had, tip: draag handschoenen en een mondkapje als je zoiets doet)


Meer foto's op http://www.flickr.com/photos/idiotz/sets/72157618632020426/